Teraz minuta na ułamek z mojego życia

Byłem młody, myślałem czym innym, moja dziewczyna zaszła w ciążę, ja miałem 17 Ona zaledwie 16 lat. Były nerwy, łzy, przeprawa z rodzicami, aż w końcu spokój, radość, oczekiwanie. Czy byłem gotów na zostanie ojcem? Psychicznie chyba tak, rozmowy z różnymi ludźmi dały mi wiele do myślenia, ekonomicznie na pewno nie! Po szkole rzucałem plecak w kąt by móc lecieć na budowę wujka i zarobić kilka groszy. Nauczyłem się odpowiadać za własne czyny, ale... zawsze jest jakieś ale. Nie zostałem ojcem, dziewczyna poroniła w 6 miesiącu a mi pozostała pustka. Minęło kilka lat, zakorzeniła się we mnie niechęć, nieuzasadniona niechęć do dzieci...

Myślę, że ta niechęć by Ci bardzo szybko minęła, masz lęk żeby znów nie stracić dziecka.

Znam ból po stracie dziecka, ale kobiety zupełnie inaczej to przeżywają.

Nie wiem, potomkowie znajomych irytują mnie strasznie, może to tylko zazdrość czy zawiść, a może ja naprawdę nie lubię dzieci    

Wiesz, szczerze nie cierpiałam gówniarzy. Jak widziałam takiego rozwrzeszczanego człowieczka to mną nerwy szarpały. A teraz kiedy już jestem mamą ciut mi przeszło. Całe szczęście, że mam wyjątkowo spokojne i mądre dziecko bo chyba bym oszalała.

cała wiara w tym że mi jeszcze przejdzie    

Tak, zwłaszcza jak się pochylisz nad niemowlakiem z kupa w pieluszce     Na bank Ci przejdzie.

Ty tu chyba mówisz o wzmocnienu niechęci        

kiedyś lubiłem, teraz już nie wiem    

no to mnie pocieszyłeś    

jedyne co mi pozwala zapomnieć to praca... ale też nie zawsze, kiedy się coś dzieje, gdy nie ma czasu na myślenie, wtedy nie boli, muszę ciągle coś robić by nie zwariować    

Hej Neron .

Takie to popieprzone życie    

przygotowując się do tej chwili nikt nie myśli że ona nie nastąpi    

ja sobie chyba bezpłodnej dziewczyny poszukam    

nie swojego bym nie chciał    

może inni też przeżywają tylko boją się o tym mówić     ja jestem nauczony rozmawiać o wszystkim

szacunku tak

ale z romantyzmem nie przesadź Jowitko

mam kumpla który jest gejem a nie zawsze nim był

po pierwszym dłuższym nieudanym związku kiedy kobieta zaczęła mu robić wymówki że jest taki siaki owaki...

stwierdził że nie chce więcej ranić że ma to w genach

ranienie innych i pociąg do alkoholu

Jego ojciec zapił się na śmierć a wcześniej On sam był niejednokrotnie świadkiem jak katował Jego matkę

są rzeczy których nie potrafimy zrozumieć po prostu się dzieją ja Go nie rozumiem    

niech lepiej nic nie wywraca tylko się zaklimatyzuje na stałe    

Jowitko chętnie bym pomógł ale nie w tej kwesti

samochód Ci mogę naprawić

niani ze mnie nie będzie

na zimówkach    

cześc... nie zdążyłem prześledzić całego watku.... nie straciłem dziecka... ale moi rodzice rok przede mną stracili córeczkę... miała miesiąć.... po roku urodziłem się ja. Stojąc nad grobem siostry męczy mnie pytanie czy gdyby ona żyła - ja tez żyłbym? Patrząc w jakim odstępie urodziły się siostry odpowiedź jest jedna - NIE. Wiem... że jolka zrobiła mi iejsce. I nie moge spiepszyć tego, choć w życiu nie jest za wesoło. Żadne słowa nie ukoja bólu po stracie dziecka (moi przyjaciele 6-cioro pochowali)- wreszcie pojawił się Maluch... Miłości im wystczyło i kązdemu wystarczy. Tylko pozwól sobie otworzyć serce. Zwal chłopie ten mur w sobie i przytul jakiegoś malca.... a ojcostwo zagotuje się w Tobie!!! Tak samo jak we mnie.... Pozdrawiam. I sorki jeśli wtrąciłem się niepotrzebnie....

nie wtrąciłeś się niepotrzebnie

dobrze wiedzieć że nie jest się samemu z tym wszystkim    

ja jestem mechanikim z zawodu wyuczonym ale raczej do własnego użytku, mój ojciec ma warsztat stąd taki wybór, ale mnie ciągnie gdzie indziej    

i też zmieniam opony dziwię się że jeszcze tego nie zrobiłaś

a dzieci nie przypilnuję    

Tygrysico okrutna jesteś    

to moje życie nie temat pracy

szczera     a co Ty wiesz o moim życiu, poza tym że wiesz gdzie pracuje

za to że zanegowałaś prawdziwość mojego tematu                    

    już

pisz na drugi raz zrozumiale    

nie, wysiliłem się i przepisałem    

    muszę się bardziej postarać