Nie no, pewnie pomyślicie sobie, że i ja też zwariowałam... A może i słusznie    

Z każdą minutą spędzoną tu po drugiej stronie, po przeczytaniu każdego posta, po próbie zrozumienia każdej osoby tu przeze mnie zapoznanej_ Dopadła mnie groteskowa myśl, czy to w ogóle ma jakikolwiek sens? Otóż ma i nie ma...takie błędne koło... A sednem sprawy jest to, iż te całe forum miało byc dla mnie tylko formą rozrywki, a nie namiastką mojego życia, każdej chwili tu przemarnotrawionej lub całkiem przyjemnej. W związku z tym, postanowiłam usunąc konto, ażeby nie korciło mnie, z dnia na dzień z każdym przybyciem tu, odwiedzinami tej stronki...

Otóż wyznam szczerze, że poznałam tu, przeważnie na forum, a raczej przekonałam się o niektórych ludziach, że mają wspaniałe charaktery..A w przewadze są to ludzie, którzy zazwyczaj swym zachowaniem negują innych,,ale ja już ich zrozumiałam, wiem o co im chodzi i szanuję ich postępowanie, tok myślenia, jakim się prawdopodobnie kierują. Nie wiem dlaczego, lecz mam skłonnośc do więzi z takimi osobami, byc może, że i ja podobnie myślę     I poznałam też takich ludzi, dla których byc może i jestem nikim, chociaż tak na marginesie, nie mieli nigdy ze mną nic do czynienia, osądzając mnie wyłącznie po pozorach- ich też czasem próbuję zrozumiec i nastawic się, że oni jednak nie są tacy źli...

Ale pora stawic czoła problemom otaczających mnie w mym najbliższym otoczeniu... A ja nie umiem pogodzic kilka spraw na raz, u mnie musi byc postawiony wybór: albo to?!, albo to?! No i wybrałam...

Miałam nie dodawac nowego tematu, ale zrobiłam sobie wbrew    

A i odchodzic bez pożegnania tak ciężko    

W sumie już miałam dawno iśc spac i wielokrotnie już się pożegnałam z niektórymi    

Ale taka melancholijna myśl mi mózg przeszyła...

W sumie, to nie chodzi mi o ten cały wirtual     , tylko o to, żebym pilnowała tych osób, które mi pozostały takimi, jacy już są, a nie szukała gdzieś w dali ideałów.

Otóż wychodzi z otchłani cały mój błąd, że ja zaczęłam porównywac ludzi, i to nie całkiem w dobrym znaczeniu tego słowa    

A zresztą trudno mi cokolwiek teraz napisac, aby miało to ręce i nogi    

Ja Cię Martuś bardzo polubiłam, za ten Twój koci charakterek m.in.     ,,,Sylwię za wolnośc słowa     . Mogłabym też tak w nieskończonośc wymieniac Wasze cechy przeze mnie zaobserwowane i innych moich ulubieńców        

Każdy ma swoje jakieś odchyły, ale chyba ja już jakiekolwiek granice przekraczam             Może i lepiej, jak się stąd usunę    

Przeczekam do jutra, do południa, ażeby się jeszcze z niektórymi pożegnac i    

Tzn. miałam na myśli dzisiejsze południe    

Słodkich snów                        

I dalej ja, jak zwykle nie mogę zasnąc     Ale te 3 grosze muszę jeszcze wetknąc    

Niedawno, a konkretnie niecałą godz. temu przeczytałam dosadny opis- monolog, skierowany do nas, a napisany przez moją siostrę     , nie powiem gdzie i jaki.

Wiem tyle, że on był tam zamieszczony wcześnie ku mojemu zdziwieniu i niezorientowania się... Ale coś mi w głowie z tego zostało... A ja od wczoraj już chciałam stąd odejśc....

I nic zbędnego nie będę pisac na ten temat więcej...

To jest mój wybór i go dokonam, czy inni tego chcą, czy nie.

Ale do jednego przyznac się muszę, może to i syf, bez obrazy, ale z tego co zaobserwowałam tak jest, a jak wcześniej tu było na mk to Wam nie powiem, bo nie wiem...

Ale to właśnie dzięki mk, poznałam wartościowe osoby, z kolei mające swoje zdanie w każdym temacie....

I chociaż wiele osób jest tu podobnych bardzo do siebie, jednak mają w sobie coś wyjątkowego,,jakiś swój znak rozpoznawczy. I nie napiszę teraz, kto był i jest nadal dla mnie wyjątkowy,, niech pozostanie to tajemnicą, o której będę wiedziec tylko ja i moja elita    

I mimo, że stąd odejdę, nadal będę utrzymywała z nimi....psssst.....więzi     - duchowe    

I dziękuje każdemu z osobna za to, że z dnia na dzień mogłam się czegoś od niego nauczyc,,śmiało też mówię to o tych osobach, które mi do gustu nie podeszły, od nich też coś wyniosłam. A jak już wspomniałam, muszę nadrobic zaległości wśród swojej garstki aniołków, które choc by chciały, to nie mogły ode mnie odleciec    

kolejna dziewczyna której nie zdążę poznać    

Szymon Szymon już wiem że mnie wsypał    

szef mnie wsypał    

sam napisałem kim jestem

z imieniem mnie wsypał

ale dałaś się nabrać    

ja lubię powoli proszę Pani    

    Ja o siostry swoje dbam i wcale ich nie zostawiam    

Bynajmniej nie duchowo        

Agnieszka zostaw siostry zostań ze mną    

nie wiesz czego szukam    

Siostra         nie płacz po Łamadze, toc to wstyd        

Szuszum, Ty szumu nie rób     Ja swych sióstr dla jakiegoś kota w worku nie zostawię                    

O Martuś, głodnemu chleb na myśli    

nie jestem kotem w worku        

No to szuszumem w worku            

Siostra, nie przedabrzaj    

                       

Wstyd normalnie     A ja słyszałam kiedyś, że chłopaki nie płaczą     , nie            

płacz to żaden wstyd wstydem jest nie potrafić się do tego przyznać    

Ja też czmychnę coś przękości bo mały głód mnie bierze, jak na Szymona patrzę                            

Oooo, święte słowa kolego, święte    

Dla mnie to rzadki widok    

Tylko nie za wiele tych łez, bo potem nie będzie miał czym płakac    

potem tzn kiedy potem jak mnie zdepczecie