Odwaga to broń

Odwaga to tarcza

Ona wzywa cie

Poleć niczym orzeł

Głosząc swą prawde

Od gór aż po morze

Jesteś dzieckiem odwagi

I jej powiernikiem

I choćby zgasla każda nadzieja

Ty sie nie poddasz

Wytrwasz bez lęku pośród mroku

Stając sie słońcem

I rozświetlając mrok

amen    

jesteś-nareszcie



Może warto się spieszyć do domu

Może ktoś tam na ciebie czeka

Gdy drzwi otworzysz

Będziesz miał komu

Podać do łóżka kawę z odrobinką mleka

W ciepłej pościeli czyjeś głodne usta

Czekają byś złożył na nich pocałunek

Słowo

Tęskniłam

Już nie obietnica pusta

W drobnych ramionach znajdziesz ratunek

Jesteś nareszcie

Ileż treści w tych słowach

Kolejny prezent od losu dostajesz

Nigdy nie jest zbyt późno

By zacząć od nowa

Pokręcone życie

wyprostować sobie nawzajem